Το ιστολόγιο που διαβάζετε, δημιουργήθηκε από την ομάδα διαδικτύου του ΣΥΝ προκειμένου να δημοσιοποιήσει τόσο το περιεχόμενο του «προγράμματος» του ΣΥΝ, όσο και το διαρκές συνέδριο του κόμματος. Επιδιώκουμε να αποτελέσει κέντρο συζητήσεων σχετικά με το πρόγραμμα του ΣΥΝ και την διαδικασία συγκρότησης του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο τώρα, πριν το συνέδριο και κατά την διάρκειά του, όσο και μετά. Παράλληλα φιλοδοξούμε να είναι μια πρώτη προσπάθεια μιας γενικότερης διαδικτυακής παρέμβασης.
Θέλουμε να πιστεύουμε πως αυτό αποτελεί, λοιπόν, ένα πρώτο διαδικτυακό μας βήμα. Πέρα από τις λεπτομερείς προτάσεις και αναλύσεις των Επιτροπών Προγράμματος, όμως, υπάρχει και μια άλλη συζήτηση που μπορεί και πρέπει να γίνει, καθώς εδώ είναι ένας από τους δυνητικούς τόπους της: Με δεδομένες τις δυνατότητες μαζικής διαβούλευσης και συζήτησης που δίνει σήμερα το διαδίκτυο, τόσο συγκεντρωτικής, όσο και αποκεντρωμένης, πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το άνοιγμα των κομματικών διαδικασιών (και μέχρι ποιου σημείου), στον πολιτικό χώρο του κόμματος και όχι μόνο στα οργανωμένα μέλη, χωρίς να εκφυλίζεται αυτό σε κάποια μορφή απολίτικης δημοσκόπησης;
Με ποιους όρους, ποιους στόχους και ποια χαρακτηριστικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί «αμεσοδημοκρατικά» το διαδίκτυο; Στην πράξη τι σημαίνει αυτό, μέσα και έξω από το κόμμα (και σε μια ευρύτερη συζήτηση: στην κοινωνία); Δημιουργεί την ανάγκη για νέου τύπου «μέλη»-συμμέτοχους του κόμματος; Για νέου τύπου και εύρους διαβουλεύσεις; Η δυνατότητα εκτεταμένης διάχυσης του κόμματος, με «κομματικά γραφεία» που μπορούν να ανοίγουν εύκολα στον κυβερνοχώρο και να χρησιμοποιούνται σαν βασική υποδομή για κάθε είδους ενέργειες τόσο επί όσο και εκτός του διαδικτύου είναι επιθυμητή; Αν όχι γιατί; Αν ναι πώς δρομολογείται η προοπτική αυτή;
Σε μια συλλογικότητα ομοσπονδιακή ουσιαστικά όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, μήπως μέσω του διαδικτύου μπορούμε να διευκολύνουμε αποτελεσματικότερα τον διάλογο, την συνεργασία και τον συντονισμό και σε θεωρητικό επίπεδο (πέρα από τον ακτιβιστικό συντονισμό) και στο πεδίο των προτάσεων;
Δραττόμαστε λοιπόν της ευκαιρίας που μας δίνει το Διαρκές Συνέδριο και η προγραμματική συζήτηση για να θέσουμε σε όλους, αυτά τα βασικά ερωτήματα – όχι μόνο στον πολιτικό μας χώρο, αλλά και ευρύτερα, μια και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, το διαδίκτυο δημιουργεί σε όλους του οργανισμούς απαιτήσεις αναδόμησης γύρω από τις δυνατότητές που προσφέρει.
Αυτό θα είναι ένα παράλληλο νήμα συζητήσεων που θα επιχειρήσουμε να βάλουμε μπροστά από αυτές εδώ τις σελίδες. Ένα άλλο θα είναι η διατύπωση και η επεξεργασία των θέσεων μας για τις τεχνολογίες της πληροφορίας και της επικοινωνίας. Όλα μαζί ελπίζουμε να συναποτελέσουν ένα αρχικό σημείο διαδικτυακής αναφοράς για τον χώρο της ανανεωτικής και της ριζοσπαστικής αριστεράς.
ΣΥΝ/Θεσεις/09 
[…] το διαδίκτυο; Η συζήτηση άνοιξε στη σχετική σελίδα. Περιμένουμε τις απόψεις […]
Διαβάζοντας το πρόγραμμα του ΣΥΝ και αναζητώντας προτάσεις για τις ανοικτές τεχνολογίες: βήματα προς τα πίσω;
1. Στο πρόγραμμα του Συνασπισμού θα έπρεπε να υπάρχουν θέσεις που ανταποκρίνονται στο επίπεδο των θέσεων και προβληματισμού που αναπτύσσεται στα κινήματα προοδευτικών πολιτών που δραστηριοποιούνται στην προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων, στην προώθηση του ελεύθερου λογισμικού, τις ελεύθερης πρόσβασης και του ελεύθερα διαθέσιμου ψηφιακού περιεχομένου. Στο πλαίσιο αυτό είναι σημαντικές οι θέσεις γιατί μπορούν να συμβάλλουν σε μια ευρύτερη προοδευτική συζήτηση. Οι τομείς στους οποίους θα αναμέναμε προτάσεις για τον ρόλο και την εξέλιξη των ψηφιακών τεχνολογιών και του Διαδικτύου είναι: Παιδεία, Πνευματική Δημιουργία, Ανασυγκρότηση παραγωγικής βάσης, Μικρές Επιχειρήσεις, Δημοκρατική Συμμετοχή, Δημόσια Διοίκηση.
2. Πριν αναλύσουμε τις θέσεις του ΣΥΝ ανά Τομέα ας μοιραστούμε μερικά πιο γενικά συμπεράσματα πολιτικής ανάλυσης για ένα κοινωνικό φαινόμενο που συντελείται τα τελευταία χρόνια: άνθρωποι, ομάδες, κοινωνικά σύνολα συμμετέχουν μαζικά σε ένα ανοικτό ψηφιακό δίκτυο, με καθημερινά αποτέλεσμα που συμβάλλουν, πιο άμεσα από ποτέ, τόσο στην ίδια την εξέλιξή του, όσο και στον σχηματισμό νέων εργαλείων και εφαρμογών. Η αλληλεπίδραση αυτή αλλάζει κοινωνικά δεδομένα, διαδικασίες συμμετοχής και παραγωγής σε καθημερινή βάση. Παράλληλα παρατηρούμε την συνεχή επέκταση ψηφιοποιημένων αγαθών που αφορούν το σύνολο της κοινωνίας και της οικονομίας. Αλγόριθμοι πλέον ορίζουν πλήθος καθημερινών μας ενεργειών ενώ οι παράγωγες καταστάσεις τις οποίες προκαλούν, ψηφιοποιούνται συνεχώς. Στην διαδικασία αυτή πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι δημιουργούνται όλο και πιο πολλές και σύνθετες πηγές άντλησης ψηφιακού περιεχομένου και υπηρεσιών. Κάθε άνθρωπος, έστω και δυνητικά, παράγει ατομικά και συλλογικά πληροφορία, αλλά και περιεχόμενο περισσότερο από ποτέ άλλοτε στην ιστορία.
3. Οι πολλαπλές μορφές ψηφιακού περιεχομένου οργανώνονται, διακινούνται, δημιουργούνται μέσα ή γύρω από το διαδίκτυο. Το μέσο δεν είναι πια μόνο το μήνυμα. Το μέσο είναι πλέον και γνώση. Το Διαδίκτυο, είναι ένα μέσο που δεν διακινεί απλώς το μήνυμα: αλλάζει τον τρόπο που παράγεται, μεταφέρεται (αποκεντρωμένα), τους πομπούς και δέκτες (πολλοί προς πολλούς, ταυτόχρονα), τον τρόπο που αποθηκεύεται και διαδίδεται (hypertext), τις κοινότητες ελεύθερου λογισμικού που δημιουργούνται γύρω από αυτό. Στο μοντέλο και στις διαδικασίες αυτές δεν εξαλείφθηκαν οι κοινωνικές διακρίσεις, οι καταδυναστευτικές σχέσεις εξουσίας, οι οικονομικές και άλλες ανισότητες οι οποίες εμπεριέχονται και στο εκπαιδευτικό σύστημα. Αυτές είναι πάντα παρούσες γιατί οι νοοτροπίες, όταν αυτό συμβαίνει, αλλάζουν πολύ αργά και με πολύ συγκεκριμένους τρόπους. Εκφράστηκαν, όμως, αποτελεσματικότερα και μετουσιώθηκαν σε πράξη και δράσεις, πολλές ανθρώπινες αξίες όπως η συμμετοχή σε κοινούς στόχους, η συνεργασία με ανθρώπους πέρα από κοινωνικά στερεότυπα, ενισχύθηκαν νέοι τρόποι καλλιτεχνικής και εκπαιδευτικής έκφρασης.
4. Oι προτάσεις του ΣΥΝ
4α. Παιδεία
Η πρόταση «Επιβάλλεται επίσης η πρωινή λειτουργία όλων των σχολείων, καθώς και ο εξοπλισμός όλων των σχολικών μονάδων, καθώς και των ΑΕΙ και ΑΤΕΙ, με βιβλιοθήκες, επαρκείς εγκαταστάσεις, εργαστήρια και υποδομές πληροφορικής» είναι η μοναδική αναφορά στο θέμα της συμβολής των νέων τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας στην αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας. Λέξεις και έννοιες κλειδιά για την παιδεία του 21ου αιώνα απουσιάζουν παντελώς. Η μη αναφορά στο διαδίκτυο, στα ανοικτά πρότυπα και το ελεύθερο λογισμικό είναι ενδεικτική μιας αποσπασματικής, αν όχι πρόχειρης και φτωχής, θεώρησης των πραγμάτων. Παρόλαυτα ο ρόλος του ελεύθερου και ανοικτού λογισμικού σαν τεχνολογική αλλά και εκπαιδευτική πλατφόρμα, είναι εξαιρετικά κρίσιμο να εκφωνηθεί πολιτικά ως μέρος ενός προγράμματος. Αυτό, γιατί δημιουργεί τις αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε τα μέλη της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας, μαθητές, γονείς, δάσκαλοι, καθηγητές, φοιτητές, ερευνητές, να μπορούν να αποκτούν μια πιο συνολική αντίληψη των ψηφιακών τεχνολογιών. Να πειραματίζονται ελεύθερα και να επαναχρησιμοποιούν το περιεχόμενο, να συμμετέχουν σε κοινότητες ανθρώπων που διαμορφώνουν την ίδια την τεχνολογία, να επιστρέφουν την αρχική επένδυση των δημοσίων πόρων προς το κοινωνικό σύνολο, να αποκτούν βαθύτερη τεχνογνωσία.
4β. Πνευματική Δημιουργία
Είναι εντυπωσιακό ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά στην ανατροπή του κατεστημένου για τα πνευματικά δικαιώματα τα οποία βλέπουμε μέσα από άδειες επαναδιάθεσης του (Creative Commons, GPL). Το στοίχημα, στην εποχή μας, είναι η σωστή ισορροπία ανάμεσα στην ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών και στα δικαιώματα των δημιουργών και καλλιτεχνών αν αμείβονται/προστατεύονται επαρκώς οι καλλιτέχνες με βάση τα ισχύοντα δικαιώματά τους. Το Διαδίκτυο μας έδειξε ότι, καλλιτέχνης, μπορεί να είναι δυνητικά ο οποιοσδήποτε και η ανατροπή στις ισορροπίες αυτές είναι το ζητούμενο και στις δημόσιες επενδύσεις.
4γ. Ανασυγκρότηση παραγωγικής βάσης
Περιληπτικά οι θέσεις: «δημιουργία επαρκούς ζήτησης, στροφή του δημόσιου τομέα στο ελεύθερο λογισμικό, ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου δικτύου διάχυσης των αποτελεσμάτων της έρευνας και των νέων τεχνολογιών στο σύνολο της οικονομίας, ειδική μέριμνα στη δημιουργία υποδομών, όπως τα δίκτυα υψηλών ταχυτήτων, τα τεχνολογικά πάρκα κλπ». Δυστυχώς πρόκειται για μια πρόχειρη τυπική αναφορά σε θέσεις που επαναλαμβάνονται την τελευταία 20ετία. Δεν διατυπώνεται ΟΥΤΕ ΜΙΑ πραγματική δράση που να αλλάζει την αρρωστημένη, μονοπωλιακή κατάσταση στην χώρα μας. Οποιαδήποτε ενεργειακή ή αναπτυξιακή πρόταση για πράσινη ανάπτυξη στην εποχή μας, πέρα από την κοινωνική στοχοθεσία, δεν υφίσταται χωρίς ανοικτές υποδομές.
4δ. Μικρές Επιχειρήσεις
Απουσία σύνδεσης με την δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης των δημοσίων δεδομένων από πολίτες και ΜΜΕ, την σημασία της ύπαρξης ανοικτών εργαλείων για τις ΜΜΕ. Η πραγματικότητα είναι ότι ένα άτομο μπορεί να είναι μια «μικρή επιχείρηση» σε ένα διεθνές περιβάλλον.
4ε. Δημοκρατική Συμμετοχή και Δημόσια Διοίκηση
Είναι ανησυχητική η αποσύνδεση των τεχνολογιών απο τις υπόλοιπες πολιτικές. Σαν να εμφανίζονται δυο διαφορετικοί κόσμοι στον ένα απο τους οποίους οι επιλογές έχουν σημασία, ενώ στον άλλο δεν υπάρχει κάποιο διακύβευμα. Ενώ είναι παντού προφανής η δημόσια πλευρά των δράσεων, δεν υπάρχει καμία αναφορά σε κοινά αγαθά που αφορούν εξίσου τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
5. Ενδιαφέροντα σημεία τα οποία μπορούν να γίνουν αντικείμενο συνεργασίας και υλοποίησης μέσα απο μια ευρύτερη συζήτηση για ανοικτές διαδικασίες και τεχνολογίες
Οι αυτοδιοικούμενες ομάδες εργασίας: κύτταρα δημοκρατικής συμμετοχής στους χώρους εργασίας. Η συμμετοχή των εργαζομένων στο σχεδιασμό των μεθόδων εργασίας και των παραγωγικών συστημάτων Θέσεις για τον συμμετοχικό προϋπολογισμό των πολιτών
6. Συμπεράσματα
Στο πρόγραμμα του ΣΥΝ γίνονται βήματα πίσω γιατί αγνοείται επιδεικτικά ο ρόλος των νέων τεχνολογιών και του Διαδικτύου στην κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα. Οι τεχνολογίες δεν προσφέρουν λύσεις από μόνες τους, είναι όμως πλατφόρμες και εργαλεία που ενδυναμώνουν τις δυνατότητες των πολιτών για ανοικτές, καινοτόμες επιλογές και νέες πολιτικές πρωτοβουλίες. Δεν μπορούμε να περιορίζουμε την αλλαγή που συμβαίνει γύρω μας σε συγκεκριμένους θεσμούς ή κλαδικές λύσεις. Οι ψηφιακές τεχνολογίες και το Διαδίκτυο είναι μέρος μια συνολικότερης κοινωνικής παρέμβασης που στηρίζεται στα δημόσια ανοικτά αγαθά και το αίτημα για διαφάνεια παντού, την καινοτομία και την δημιουργική επιχειρηματική δραστηριότητα.
Συνοπτικά σημεία που μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη κινημάτων σε τοπικό και εθνικό επίπεδο:
Εξασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης όλων των πολιτών στο διαδίκτυο μέσα από προγράμματα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης.
Δημιουργία, σε επίπεδο δήμων, δημόσιων ενσύρματων και ασύρματων δικτύων που θα επιτρέπουν τη δωρεάν την ευρυζωνική πρόσβαση των πολιτών στο διαδίκτυο.
Ψηφιοποίηση με ανοιχτά πρότυπα και ελεύθερη διάθεση του συνόλου των δεδομένων της δημόσιας διοίκησης.
Στήριξη των κοινοτήτων ελεύθερου λογισμικού με στόχο την συμμετοχή στην ανάπτυξη και συντήρηση πλατφορμών λογισμικού που χρησιμοποιούνται για την παροχή υπηρεσιών από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Απαγόρευση στους παρόχους υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο και στις εταιρίες πληροφορικής να κατακρατούν δεδομένα χωρίς τη ρητή συγκατάθεση του χρήστη.
Κατάργηση των διατάξεων που υποχρεώνουν τους παρόχους να αποθηκεύουν το ιστορικό των επικοινωνιών των συνδρομητών τους.
-.-
@ Θ. Καρούνος: Ευχαριστούμε για την παρέμβαση.
Θα προσπαθήσουμε να έχουμε κάποιες απαντήσεις στις επόμενες ημέρες, αλλά θέλω να σημειώσω ότι η ομάδα διαδικτύου του ΣΥΝ συστήθηκε πολύ αργά για να συμπεριληφθούν κάποια πορίσματά της στο Πρόγραμμα. Αύριο ελπίζουμε να αναρτήσουμε εδώ κάποια «σημεία συζήτησης» σχετικά με τις Τεχνολογίες Πληροφορικήες και Επικοινωνίας, που σκιαγραφούν αρκετά από τα θέματα που αναφέρετε.
Αγαπητές συντρόφισσες, αγαπητοί σύντροφοι.
Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία.
Σας παρακαλώ εάν είναι δυνατόν κάνετε πιο φιλική την αρχική σελίδα της ιστοσελίδας.
Νομίζω ότι θα ήταν ευκολότερα προσβάσιμη εάν υπήρχαν «κουτάκια» με τον αριθμό και τον τίτλο των 22 στόχων. Με το άνοιγμά τους να υπάρχουν μέσα μόνο τα σχόλια των πολιτών.
Αναλυτικά οι στόχοι και τα εισαγωγικά κείμενα θα μπορούσαν να βρίσκονται όπως είναι ήδη στην πρώτη σελίδα της ιστοσελίδας συμπεριλαμβανομένων και των υπόλοιπων «παραθύρων» π.χ. συνδέσεις κτλ..
Συντροφικά
Νίκος
σ. Νίκο ευχαριστούμε για το σχόλιο.
Σε πρώτη φάση θεωρήσαμε ότι η παράθεση 22 στόχων ως πεδίων συζήτησης εν όψει του συνεδρίου θα ήταν χαοτική και θα αποθάρρυνε την συζήτηση, λόγω του μεγάλου αριθμού τους. Έτσι επιλέξαμε να ανοίξουμε στοχευμένες συζητήσεις και παρουσιάσεις σε 4 κεντρικά ζητήματα, που εκτιμούμε πως είναι από αυτά που προκαλούν λίγο περισσότερο ενδιαφέρουν ίσως στον κόσμο που πληροφορείται μέσα στο διαδίκτυο.
Πιθανότατα μετά το συνέδριο (όπου θα συνεχιστεί η επεξεργασία των στόχων εν όψει της συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ) να ανοίξουμε συγκεκριμένους χώρους διαλόγου με βάση καθέναν από τους Στόχους του προγράμματος, οι οποίοι θέλουμε να αποτελέσουν σημεία αναφοράς για τις θέσεις του ΣΥΝ, σταθερούς τόπους προτάσεων από τα κάτω και διαλόγου σχετικά με τις πραγματικές προτάσεις και το όραμα για την κοινωνία και την χώρα.
Οψόμεθα…!
@Θ. Καρούνος Καταρχήν αγαπητέ Θόδωρε να σε ευχαριστήσουμε για τη συμμετοχή σου. Ασχολείσαι χρονια τώρα ενεργά με τα θέματα του διαδικτύου με σημαντική προσφορά, ιδιαίτερα σε ότι αφορά το Ανοικτό λογισμικό, ενώ και ως υπεύθυνος Διαδικτύου του ΠΑΣΟΚ, έχεις συμβάλει τα μέγιστα στην διατύπωση θέσεων υπέρ αυτού. Θεωρώ δε, οτι η συμβολή σου στο διάλογο που ξεκινάμε εδώ είναι περισσότερο απο επικοδομητική. Πρέπει να επισημάνω όμως πως εν προκειμένω το σχόλιο σου για «βήματα προς τα πίσω» δεν είναι εύστοχο. Τόσο στα ζητήματα της Παιδείας, όσο και στα ζητήματα της διοίκησης και της Δημοκρατικής συμμετοχής η παράμετρος των νέων τεχνολογιών και της χρήσης τους υπάρχει, όμως η προσέγγιση μας δεν εκκινά απο την τεχνολογία για λόγους που θα εξηγήσω παρακάτω.
1, Ο ΣΥΝ είναι κόμμα των κινημάτων και αυτό το έχει δείξει πλείστες όσες φορές με την ενεργό συμμετοχή των μελών του και την πολιτική στήριξη που παρέχει (δημόσιοι χώροι, δικαιώματα, μετανάστες, παιδεία κοκ). Τα κινήματα έχουν βρει μια πολύ σημαντική διέξοδο επικοινωνίας των θέσεων και της δράσης τους στο Διαδίκτυο, όμως ο πυρήνας και το κέντρο της δουλειάς τους παραμένει το εκάστοτε αντικείμενο δράσης. Το πνεύμα αυτό μας βρίσκει σύμφωνους υπό την έννοια ότι το Διαδίκτυο παρέχει τα εργαλεία για πολιτική και κοινωνική δράση, διαφορετικά γίνεται ένας φετιχισμός που παραδίδει τους χρήστες στον μηχανισμό ανάπτυξης του, εν προκειμένω την αγορά. Δεν ισχύει το ίδιο βεβαίως στην περίπτωση των κοινοτήτων ελεύθερου λογισμικού Ανοικτού κώδικα, όπου εκεί το αντικείμενο «είναι» η τεχνολογία. Όπως και εσύ επισημαίνεις πιο κάτω όμως, έχουμε πάρει σαφή θέση υπέρ της χρήσης Ανοικτού λογισμικού στη διοίκηση και την υιοθέτηση των ανοικτών διαλειτουργικών προτύπων – που κατά τη γνώμη μας είναι και το μείζον.
2+3, Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου σε όλη την γενική ανάλυση που κάνεις για την ανάπτυξη του διαδικτύου και συγκεκριμένα των νέων κοινωνικών μορφών επικοινωνίας, καθώς και την οικονομία μοιράσματος των δυνητικών κοινοτήτων. Αυτό που διαφεύγει ενδεχομένως από την ανάλυση σου είναι η κριτική που ασκείται στο Web 2.0 περί απλήρωτης δωρεάν μαζικής εργασίας σε αυτή τη διαδικασία προς όφελος των διαχειριστών των δικτύων. Όπως αναφέρει ένας από τους αγαπημένους μου θεωρητικούς, ο McKenzie Wark, δυο τάξεις αναδύονται σήμερα στα δίκτυα, αυτή των παραγωγών περιεχομένου (του λογισμικού συμπεριλαμβανομένου) και αυτή των διαχειριστών (εταιρίες και δίκτυα). Αυτές οι τάξεις δεν έχουν απαραίτητα κοινά συμφέροντα, αλλά πολλές φορές μάλλον έχουν αντικρουόμενα, αφού οι δεύτεροι διαμεσολαβούν την εργασία των πρώτων. Το θέμα αυτό για εμάς δεν έχει λήξει βεβαίως, αφού η ομάδα internet είναι μια νεοσύστατη ομάδα, όμως δεν μπορούμε εύκολα να δεχτούμε ότι η διαμεσολάβηση αυτή και η παραγωγή κέρδους δι’αυτής είναι μια θεμιτή διαδικασία στα πλαίσια της νέας Οικονομίας. Προσωπικά δε, θεωρώ ότι πρέπει να εστιάσουμε συγκεκριμένα την κριτική μας στην ανάπτυξη εταιρικών ή κοινοτικών δικτύων. Η αδυναμία ανάγνωσης αυτών των αντιφάσεων από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, θεωρώ ότι επιτρέπει στον πρόεδρο του να μην παίρνει σαφή θέση υπέρ του ελεύθερου λογισμικού, να συναντάει τον Bill Gates και να επικροτεί την σύσταση του κέντρου καινοτομίας ενώ την ίδια στιγμή, εσείς και οι υποστηρικτές του Ανοικτού λογισμικού μπορείτε να επηρεάζετε θέσεις του κόμματος και δράσεις βουλευτών, όπως είναι η θετική και σημαντική κατά τη γνώμη μου δράση του ευρωβουλευτή Σ. Λαμπρινίδη. Παρολαυτά δεν μπορώ να μην επισημάνω την πολιτική αντίφαση. Στη δική μου οπτική θα πρέπει ξεκάθαρα να τοποθετηθούμε υπέρ της υιοθέτησης του προϊόντος των κοινοτήτων λογισμικού Ανοικτού κώδικα.
4, Η ουσία όμως παραμένει και ο ΣΥΝ είναι η πολιτική δύναμη που τη διατυπώνει εδώ και δεκαετίες, πριν την προσεγγίσει καν το ΠΑΣΟΚ δια της τεχνολογίας. Ένα ανοιχτό στην κοινωνία δημοκρατικό σχολείο που θα προάγει την κριτική σκέψη ενάντια στην αποστήθιση. Με αυτό ως δεδομένο, αντιλαμβάνεται κανείς ότι είναι κεντρική τοποθέτηση η ύπαρξη βιβλιοθηκών και η αλλαγή του μοντέλου διδασκαλίας σε γνωσιοκεντρικό και συνεργατικό από το σχολείο της πειθαρχίας και της αποστήθισης. Σε αυτή τη διαδικασία σαφώς υπάρχει ρόλος για την τεχνολογία (εξ’ου και επισημαίνεται), όμως η ουσία είναι για εμάς πολιτική και παιδαγωγική. Επιπλέον δεν θα πρέπει άκριτα να υιοθετούμε τον τεχνο-οπτιμισμό όταν γνωρίζουμε από πλείστες πλέον επιστημονικές έρευνες σε πολλά πεδία (νευροβιολογία, ψυχολογία κοκ) ότι η χρήση τεχνολογιών ενδείκνυται για ρηχό διάβασμα και εύρεση πληροφοριών, ενώ το βιβλίο, η συζήτηση και η συνεργασία απαιτούνται για την βαθύτερη κατανόηση των γνωστικών αντικειμένων. Μια εκπαιδευτική πολιτική που θα εγκλωβίζεται στην τεχνολογία θα είναι μια πολιτική υπέρ της παραγωγικότητας κι αυτό κατά τη γνώμη μας δεν είναι αρκετό. Πρέπει ακόμα να πούμε ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν στην εξουσία και σε εποχές όπου η επίδραση της τεχνολογίας είχε αρχίσει να γίνεται ορατή. Βάση για οποιαδήποτε μεταρρύθμιση στην παιδεία και μάλιστα τεχνολογική, είναι η αύξηση των κονδυλίων, κάτι που δεν επετεύχθη στα χρόνια διακυβέρνησης του. Αντίθετα θυμίζω ότι τα χρόνια κατά τα οποία υπουργός παιδείας ήταν ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ οι μεταρρυθμίσεις που πρότεινε ενέτειναν τους αποκλεισμούς αντί να τους αμβλύνουν (π.χ. κάρτες βιβλίων). Πρέπει και εδώ να πούμε όμως ότι το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν πολύ πιο επεξεργασμένες θέσεις για αυτά τα ζητήματα. Ούτε συζήτηση πως συμφωνώ μαζί σου για τη χρήση του ελεύθερου λογισμικού. Ακόμα παραπέρα θα έλεγα ότι στον πολιτισμό της γνώσης το νέο κέντρο των χωρικών κοινοτήτων πρέπει να είναι το σχολείο. Ακόμα παραπέρα νομίζω ότι πρέπει να υπάρχουν δημόσιοι χώροι και δημόσια δίκτυα. Και πάλι θα έπρεπε νομίζω να μιλάμε για κοινοτικές βιβλιοθήκες. Το αντικείμενο παραμένει η γνώση όχι η τεχνολογία.
Δυστυχώς ο χρόνος δεν μου επιτρέπει να επεκταθώ στα υπόλοιπα σημεία, όμως θα επιστρέψω αργότερα σήμερα ή αύριο το πρωί για μια δεύτερη απάντηση επ’αυτών.
@karounos
«Το Διαδίκτυο μας έδειξε ότι, καλλιτέχνης, μπορεί να είναι δυνητικά ο οποιοσδήποτε …»
Ακριβώς το αντίθετο – with all due respect, μας έδειξε ότι καλλιτέχνης *δεν* μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε. Ένα σοβαρό πχ εν δυνάμει συγγραφέα και μάστορα του λόγου μπορώ να σκεφτώ ανάμεσα από χιλιάδες ελληνόφωνους μπλόγκερς τόσα χρόνια, τον Thas. Αν έχετε να μας υποδείξετε κάποιον άλλον αναλόγου επιπέδου please do by all means.
Μας έδειξε όμως to διαδίκτυο πως η ερασιτεχνική δημιουργία μπορεί να είναι φρέσκια και αξιόλογη και άξια προώθησης όπως και η ερασιτεχνική δημοσιογραφία. Δίπλα σε αυτές το πολιτικό, εκπαιδευτικό και ακτιβιστικό περιεχόμενο που δημιουργείται με διαδικασίες many-to-many επιβάλλουν τον άμεσο εμπλουτισμό (*όχι απαραιτήτως την ανατροπή*) του καθεστώτος πνευματικής ιδιοκτησίας με νέες άδειες που θα ανταποκρίνονται στην πολυπλοκότητα των νέων μέσων και θα καταργούν/ή απλοποιούν χρονοβόρες διαδικασίες διαχείρισης ΙP, όπως πχ. οι άδειες cc.
Θα παρακαλούσα, αν έχουν την ευγένεια, και τα δύο κόμματα να αφήσουν ήσυχο τα παραδοσιακό copyright και το fair use — το ατομικό copyright των καλλιτεχνών εννοώ, αδιαφορώ για την Disney — διότι, θεωρητικά τουλάχιστον κινδυνεύουμε να καταλήξουμε σε ένα προβιομηχανικό καθεστώς δημιουργίας όπου χρόνο για απερίσπαστη καλλιτεχνική δημιουργία θα έχουν μόνον οι independently wealthy. (… αν δεν είναι αυτό ταξικό ή όπως θέλει να το πει το πασοκ, τότε τι είναι;)
@tsimitakis
Ευχαριστώ Ματθαίε, για τις αναλυτικές παρατηρήσεις σου. Και εγώ νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα εποικοδομητικό να γίνεται μια τέτοια είδους ανταλλαγή απόψεων που αναδεικνύει την πολυδιάστατη σχέση τεχνολογίας και πολιτικής. Θέλω απλώς να παρατηρήσω ότι οι απόψεις που διατύπωσες είναι πιο προοδευτικές και πλούσιες από αυτές που περιέχονται στο πρόγραμμα του ΣΥΝ. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό από μόνο του -με έπεισες ότι συνεχίζονται γόνιμες διεργασίες στο εσωτερικό του ΣΥΝ-, αλλά δείχνει ότι για ακόμα μια φορά η πολιτικές απόψεις για τις τεχνολογίες βρίσκονται στο περιθώριο της παραγωγής ‘υψηλής πολιτικής’.
Συμφωνώ μαζί σου ότι το διαδίκτυο και η ανάπτυξη νέων μορφών επικοινωνίας έχει αντιφάσεις, εμπεριέχει και αναπαράγει ανισότητες. Ποτέ δεν υπαινείχθηκα το αντίθετο. Για αυτό και αναφέρθηκα σε συγκεκριμένα παραδείγματα. ‘Όλες οι δράσεις μας τα τελευταία χρόνια έχουν κοινωνικούς στόχους. Δεν υποστηρίζουμε την χρήση του διαδικτύου γενικά και αόριστα, αν και η ισότιμη πρόσβαση είναι απαραίτητη για όποιες θετικές επιδράσεις του. Η παραγωγή λογισμικού όμως μπορεί να γίνει και με κλειστά και με ανοικτά πρότυπα, να βασίζεται σε αποκλειστικές και σε μη-αποκλειστικές μορφές ιδιοκτησίας. Η υποστήριξη μας στο ελεύθερο-ανοικτό λογισμικό θέλουμε να δείξει ότι πρώτον αναγνωρίζουμε αυτές τις αντιφάσεις και δεύτερον ότι κάνουμε μια συγκεκριμένη πολιτική επιλογή σε σχέση με αυτές. Η αναφορά μου σε αυτές τις κοινότητες παραγωγής, διάθεσης, και χρήσης, και διάθεσης λογισμικού δεν είχε τεχνολογική μόνο στόχευση. Το μοντέλο αυτό έχει εφαρμογή δυνητικά σε όλα τα ψηφιακά αγαθά, και κατά τη γνώμη μου πρέπει να στηριχθεί ευρύτερα. Για αυτό και θεωρώ προβληματική τη μη-αναφορά του προγράμματος του ΣΥΝ σε θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας στις ενότητες «Πνευματική δημιουργία – πολιτιστική κληρονομιά» και «Παιδεία». Το ποιοι είναι οι παραγωγοί πολιτιστικών αγαθών, το πώς δημιουργούν, το πώς διατίθενται αυτά τα πολιτιστικά αγαθά, είναι θέματα που είναι απαραίτητο να συζητήσουμε πολιτικά και κάτω από το πρίσμα της ανάπτυξης του διαδικτύου. Αυτό δεν γίνεται στο πρόγραμμα του ΣΥΝ όπου οι παραγωγοί πολιτισμού περιορίζονται στους υπάρχοντες θεσμικούς (το κέντρο κινηματογράφου, η λυρική σκηνή, τα ΔΗΠΕΘΕ)- χωρίς καν να γίνεται αναφορά για το ότι πρέπει να αλλάξει ο τρόπους που παράγουν και ο τρόπος που διαθέτουν τα αγαθά αυτά.
Ένα καλό παράδειγμα για την παιδεία είναι η περίπτωση του OLPC έναντι σε όποιο άλλο μοντέλο μαθητικού υπολογιστή. Από την αρχή αυτού του εγχειρήματος, προσπαθήσαμε να προωθήσουμε την εφαρμογή του στην Ελλάδα, χωρίς επιτυχία, χάρη στην καταστροφική παρέμβαση της σημερινής κυβέρνησης. Και το OLPC δεν είχε ποτέ μια απλά τεχνολογική στόχευση. Είναι βέβαια θετικό βήμα παιδιά που ίσως δεν έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν το δικό τους φορητό υπολογιστή και να το χρησιμοποιούν στο σχολείο, αλλά το OLPC είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Φέρνει μαζί του μια άλλη φιλοσοφία εκπαίδευσης, αυτή του μαθαίνω κάνοντας, του δάσκαλου συνεργάτη των μαθητών, τις συνεργατικής δουλειάς στην τάξη, της ταυτόχρονης πρόσβασης σε διαφορετικού τύπου πηγών γνώσης. Και εσύ μιλάς για ένα συνεργατικό μοντέλο εκπαίδευσης, αλλά πώς μπορεί ποτέ να υλοποιηθεί αυτό, αν ποτέ δεν επιλέγουμε τα κατάλληλα εργαλεία που θα το προωθήσουν; Δεν πρόκειται να έρθει μόνο του από τις καλές προθέσεις, καλών ανθρώπων.
Ούτε τεχνοφοβικοί, ούτε τεχνολάγνοι είμαστε, αλλά πιστεύουμε ότι τεχνολογία και πολιτική δεν μπορούν να διαχωριστούν στην σημερινή εποχή. Όποιες επιλογές κάνουμε στο ποια τεχνολογικά εργαλεία θέλουμε, πώς τα χρησιμοποιούμε, τι είδους κοινότητες χτίζουμε, είναι πολιτικές. Νομίζω ότι πρέπει να ανοίξει διάλογος για το ποιες μπορεί να είναι αυτές για μια προοδευτική πολιτική πρόταση.
Ευκαιρία για ένα κόμμα νέου τύπου με ηλεκτρονικές κομματικές οργανώσεις.Η ανάρτηση του ιστολογίου θα μορούσε να είναι η είσήγηση ,και στη θέση των σχολίων οι τοποθετήσεις των μελών και να ακολουθεί η ψηφοφορία.
Στο μπλόγκ θα υπάρχει πρόσβαση μόνο με κωδικό ,τόσο για τα μέλη όσο και τους υπέυθυνους των τμημάτων του κόμματος.
Πρίν παρθούν οριστικές αποφάσεις θα μπορούσε να ξεκινήσει στην αρχή δοκιμαστικά,για να φανεί στην πράξη η δυνατότητα εφαρμογής σε μεγαλύτερο αριθμό.
@zisis Η πρόταση μιας ηλεκτρονικής «δημοτικής οργάνωσης» είχε συζητηθεί στο democracy.gr του πασοκ πριν από 4 χρόνια ± Θα είχε ενδιαφέρον πραγματικά αν και δεν είναι εύκολο project (φυσικά μόνον αν αυτή ήταν πλήρως ισότιμη με τις υπόλοιπες οργανώσεις.)
Σε θέματα αυτού του τύπου i.e. πιλοτικών σχημάτων και δημοκρατικής καινοτομίας, ο συν και το πασοκ θα μπορούσαν να συνεργαστούν *άμεσα* (and please do!) — θα επωφεληθούν απτά και τα δύο κόμματα από αυτό (και κυρίως η ίδια δημοκρατία), θα διαπιστώσουν ενδεχομένως πως δεν συνεννούνται και άσχημα σε επίπεδο βάσης (grassroot diplomacy =) κάτι που σε βάθος θα μπορούσε να βοηθήσει σε μια γενικότερη προσέγγιση και συναινέσεις.
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2009/02/blog-post_2109.html